Et nemo nimium beatus est;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Duo Reges: constructio interrete. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Istic sum, inquit. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.

Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?

Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

  1. Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
  2. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam?
  3. Hoc non est positum in nostra actione.
  4. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Dici enim nihil potest verius. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?

Bork
Sed potestne rerum maior esse dissensio?
Bork
Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Bork
Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum
perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque
facta ipsius oblivione obruentur.

Effluit igitur voluptas corporis et prima quaeque avolat
saepiusque relinquit causam paenitendi quam recordandi.
Bork